KRACHTIG OMGAAN MET KRITIEK

KRACHTIG OMGAAN MET KRITIEK
Als je ooit een training of cursus hebt gedaan, zal je het herkennen. Je krijgt een kleine inleiding, waarin wordt verteld hoe je feedback moet geven. Er volgt een stappenplan, waarin wordt gezegd: je benoemt gedrag, verpakt het in een compliment en zeg het in de ik-vorm. Als feedback op deze manier wordt gebracht, zou het niet aanvallend overkomen en is de reactie van de ontvangen: dank je wel voor je feedback.

KRITIEK IN HET DAGELIJKSE LEVEN
Dit is de ideale situatie in een schoolse omgeving. In het dagelijkse leven, laat staan in ons werk, gaat het er anders aan toe. Mensen zitten niet altijd even goed in hun vel, kennen de ‘regeltjes’ niet of houden zich er gewoon niet aan. Ze zien iets wat ze niet zint en ze zeggen het gewoon.
Dus: iemand zegt: wat ben jij toch slordig! En wat doe jij? Je zet je hakken in het zand, denkt “daar heb je er weer zo een”, wordt kwaad en mept terug. Dus ze zegt iets als “bemoei je met je eigen zaken” of “jij altijd met je kritiek”. Je voelt je belabberd, aangevallen, onzeker, je zelfvertrouwen krijgt een knauw, noem maar op. Terwijl, als je achteraf kijkt, je misschien best rustig had willen blijven en had willen zeggen: goh, waar zie jij het aan dat het slordig is? Of: ja, sorry, ik had wat haast. Morgen zal ik het opruimen. Wat zou het fijn zijn om die reactie direct te geven, toch?

BEOORDELINGSGESPREKKEN EN ANDERE FEEDBACK
Op het werk is het nog belangrijker. Uitvallen tegen je baas, constant in de verdediging schieten als een collega iets van je wil. Dat wil niemand, toch? En dan nog de beoordelingsgesprekken: je bereidt je hee goed voor, en toch word je verrast. Wat zou het toch fijn zijn, om zoveel zelfvertrouwen te hebben en zo goed in je vel te zitten, dat je bij alles wat je hoort voelt wat je wilt voelen. Dat een opmerking als: “jij gedraagt je niet collegiaal” niet meer erg is.

TIPS VOOR HET OMGAAN MET KRITIEK:
1. Ga er altijd vanuit dat mensen het beste willen. Ze vinden dat iets beter kan (in hun ogen) en geven dat aan. Of je het er nu wel of niet mee eens bent, probeer deze gedachte als waarheid aan te nemen. Het helpt je om de eerste hobbel te overwinnen.
2. Stel een vraag. Bijvoorbeeld: geef eens een voorbeeld? Of: wat vind jij een goede manier om…? Dit geeft je de tijd om je gevoelens goed te voelen en om echt te bepalen wat je reactie gaat zijn.
3. Geef altijd een ik-boodschap terug, zodat jij het gesprek wel netjes volgens “de regeltjes” doet en de ander dus meegaat met jouw gedachtegang. Zo wandelt hij/zij mee met wat jij te zeggen hebt en kom jij in de leiding van het gesprek. Dus: “ik vind het fijn om dit zo te doen want….” Of “voor mij is het wel collegiaal om zo te doen, want wat ik wil is…..”. Dan geef je feiten terug en je kunt je gevoel laten spreken.
4. Als je je echt geraakt voelt, vraag jezelf dan (achteraf) af waar dat vandaan komt. Bijvoorbeeld omdat je dit vroeger ook altijd moest horen. Zorg dat je nu alert bent op dit gevoel. En vraag jezelf af wat je nodig hebt om in de toekomst dit niet meer te voelen.
Dit zijn enkele algemene tips.