Waarom overkomt jou dat? Door Mireille van Rijn

Waarom overkomt jou dat?
We vragen het ons vaak af, waarom ons iets overkomt… Het antwoord is eigenlijk heel eenvoudig…
Omdat je het nodig hebt. Om niet alles over een kam te scheren in de meeste gevallen. Sommige gebeurtenissen zijn uiteraard niet te bevatten. Maar toch de meeste wel en daar wil ik graag op doorgaan.
Alles heeft een doel en een functie. Hoe erg iets lijkt, ook in onze beleving, de heftigheid van de emotie die er bij komt kijken, het heeft een doel. Doel om te groeien, doel om te openen, een doel om vooruit te komen.
Het donker wordt vaak als donker gezien met een negatieve beoordeling. Pijn en verdriet nemen we aan met een oordeel. Een oordeel dat het pijn doet en een oordeel dat het dus negatief is? Boosheid en woede in onszelf veroordelen als “slecht” want “oei… “dat is niet netjes, dat is negatief! Is dat echt negatief? Kloppen onze oordelen wel?

Ik zie het anders en dat wil ik graag met jullie delen.
We komen uit een ver verleden, uit een tijd dat iedereen alles kon zien wat wij, mediums/lichtwerkers/helderzienden, als normaal zien, voelen, weten en waarnemen. Wat wij toen wisten weten we nu nog steeds… dat ligt vast in onze zielsbibliotheek. Een groep heeft deze herinneringen in hun ziel bewaard… We hebben oude en jonge zielen. Ook mensen waar bij het in de ziel bewaard is gebleven, hebben niet allemaal deze herinneringen al geopend of kunnen ze al openen. Dat komt op het moment dat jouw tijd er rijp voor is. Of niet. Dat kan dit leven zijn maar ook een volgend leven. De functie van alles is dat wij onszelf daarin tegenkomen en herinneren wat de essentie van het leven en het bestaan is. Daarvoor hebben wij ervaringennodig, wijsheid nodig, groei nodig en onze herinneringen.

Het leven is enerzijds heel erg simpel en anderzijds is het universum zo uber- intelligent daar hebben wij geen alles is en hoe groots wij eigenlijk zijn.
Wij zijn alles en wij zijn niets… Alles is eenheid en ook weer niet, en de functie daarvan is dat we alles nodig hebben om te ervaren.
Wij komen hier als ziel op aarde in een lichaam en worden groot. We worden onderwezen door onze ouders, opvoeders, school en omgeving. Ook worden we onderwezen door gebeurtenissen en alle ervaringen in ons leven.
Als we als kind vallen en ons bezeren, is er een moeder, juf of buurvouw die ons opraapt en troost. Ze stelden ons gerust dat de pijn weer over ging, wreven over de zere plek, we voelden hun geruststelling en vertrouwden op hun liefdevolle aanpak… Het bleek waar.

Ons innerlijk kind zoekt nog steeds naar veiligheid, naar geruststelling. We worden ouder en volwassen. Ons leven lang zullen we ervaren. We ervaren pijn, verdriet, angst, onzekerheid, wanhoop, boosheid, kwaadheid, vreugde, blijdschap, emoties van geluk, genot, verwondering, verbazing, geluk, euforie, trots en wat al niet meer.
Als je inmiddels weet dat ons bestaan een proces is van eeuwen, van tijdperken. Zelfs tijdperken waarvan wij niets tot bijna niets meer kunnen achterhalen. Over hoe de mensen toen wisten, dachten, voelden en beleefden. Alles is een proces in het grote mysterie. We zijn onderweg, onderweg naar het onbekende.
Als je kunt voorstellen dat wij alles zijn en alles is wie wij zijn, dat alles wie wij zijn erbij hoort. Alles hoort erbij, donker en licht, zwart en wit, ook alle kleuren, alle klanken, alle ervaringen, alle emoties.
We schamen ons vaak voor onze “negatieve” emoties en ontkennen deze het liefst, uit schaamte, uit angst, uit onwetendheid.
Kun je bij “het idee” dat alles één is, dat jij deel uit maakt van alles? Kun jij bij “het idee” dat iedere stap die je zet, iedere keuze die je maakt, een gevolg heeft…. Een gevolg in welke vorm dan ook. En dat iedere keuze van de andere een gevolg heeft, dat alles in beweging is en dat alles elkaar aanraakt, voortstuwt en in beweging is en elkaar in beweging zet?

Kun jij bij “het idee” dat alles wat jou overkomt? Dat alles jou overkomt met een doel, met een functie? Kun jij “het idee” aan dat het geen straf van God is, dat het gene dat jou overkomt niet bedoeld is om je te straffen, maar om je aan te raken, om je bewust te maken, om je in alle diepte, in je ziel, te prikkelen. Om te groeien? Kun jij je voorstellen dat alles wat je ervaart in de emotie, (die ‘negatief’ lijkt, omdat het eerste dat binnenkomt je gevoel is), direct je denken aanstuurt en je in de angst kan zetten, omdat je even niet weet wat je moet doen, hoe je dit moet interpreteren of volledig overhoop gegooid wordt?
Die angst neemt onze gedachten over en onze gedachten nemen onze gevoelens daarop volgend weer over en zo beland je onbewust in een spiraal. Met oordelen over de ervaring, over jezelf, over de ander… over het leven, de vragen waarom het jou overkomt, wat je niet goed gedaan hebt?

De vraag wat je niet goed gedaan hebt is terecht!
Het is alleen niet negatief! Wel is het de opening… de vraag moet niet zijn, wat heb ik niet goed gedaan, maar wat mocht ik hiervan leren. Waarom mocht ik groeien? Wat is er nu eigenlijk echt gebeurd? Wat is het leerproces, wat deed dan pijn, wat maakt mij onzeker, wat haalt het bij je naar boven? Is het waarheid, wat je denkt dat het naar boven haalt. Of is de waarheid waarvan jij in 1e instantie denkt dat het bij je naar boven haalt, nog in een cocon door je menselijk emoties, waarvan jij denkt dat het waarheid is. Kun jij door die emoties heen kijken, die emoties accepteren, er laten zijn, door die emoties heen, om opnieuw schoon naar de waarheid te kijken zonder enige veroordeling over jezelf, de ander, het leven en de kosmos?

Als ik nu kijk naar mijzelf, mijn leven, naar een paar jaar geleden en nu. Wat zie ik anders, waarin handel ik anders, waarin ben ik gegroeid en wat wil het universum, god, de bron, de kosmos, het geheel mij nu eigenlijk laten ervaren en leren? En wat wil het mij vooral laten zien door deze ervaring, wat kan ik hiervan leren? Zodat ik het geheel beter kan begrijpen, kan dienen en daardoor nog meer kan ontvangen? Je wilt misschien de ervaring liever niet meemaken, dat is een logische reactie. Toch, zeg ik tegen alle ervaringen: Dank je wel. Dank je wel dat ik dit mocht leren, dat ik dit mocht ontvangen.

Ik heb het Oprah horen zeggen, ik heb het Pharrell horen zeggen, Thank you God! Ik heb het laatst van een Arabische ziel gehoord: Hamdoulah: Dank Allah… (Dank God) Dank voor wat ik heb ontvangen…
De kabbala, die wekelijkse viering op vrijdag voor al het mooie, het eren van alles… Het christendom, zondag rustdag, zondag om na te denken om het leven te vieren, om tot bezinning te komen… we hebben momenten van werken en momenten van rust nodig… Christenen danken dagelijks in hun gebed voor ‘het dagelijks brood”, brood is niet alleen brood, brood is eten, eten is voeding… lichamelijke en geestelijke voeding…jouw ervaringen is geestelijke groei, jouw geestelijke en spirituele voeding. In ieder geloof zit de waarheid, op een andere manier beschreven…

Alle danken en tradities die ik hier nu niet beschrijf… The Secret legt het uit, wat het geheim is, het geheim is niet oordelen, maar beseffen dat alles dat gebeurd iets is dat je ontvangt. Het is een ervaring, om te groeien, omdat jij juist die ervaring nodig hebt. Wat je ontvangt kun je zelf aansturen vanuit hetgene dat je zaait met je gedachten. Oordeel niet over hetgene dat je ontvangt maar let it be! Laat het er zijn, laat het gebeuren, ga het aan, ga kijken, ga onderzoeken en dank het universum. Dank het geheel dat jij dit ontvangt, omdat de bedoeling is dat jij groeit, om het geheel te laten groeien, om het geheel te laten ontwikkelen, naar het onbekende. Wees bewust, wat we zaaien zullen we oogsten, wees dankbaar voor alles dat je ontvangt. Jij bepaalt zelf het oordeel, en ieder oordeel kun je herzien, zoals je iedere keuze kunt herzien. Be grateful! Jij bent een van alles dat is.. What if God was one of us? Wij zijn het allemaal en alles is wie wij zijn, wij zijn God…God is wie wij zijn. Wie denk je dat in alle zuiverheid in je geweten zit? Wat is je inspiratie tot creatie?

Mocht je nog een stap verder willen… Alleen dankbaar zijn is prachtig, er op vertrouwen dat danken goed genoeg is, dat kan goed genoeg zijn, maar ik heb nog een vraag aan jou, aan jouw ziel. Vanuit het grootte geheel in wie wij zijn en jij bent in mij en ik in jou… Wil je ook dienen, terwijl je dankbaar bent, kun jij dienen in je bestemming, in de bestemming waarvoor je hier bent? Danken en dienen, ontvangen en geven? Stel je voor dat terwijl je dankbaar bent voor alles dat je ontvangt, wetend dat jezelf de creator bent ok nog het grote geheel zou kunnen dienen…
Stof tot nadenken…

In liefde dankbaarheid,
Mireille

Meer Weten over jouw bestemming, waarom jou iets overkomt en waarin jij mag groeien? Raadpleeg dan een van onze Puur Mediums van ©Mireille Online  en je Weet Meer!